Vul hier je contactgegevens
Het is net na oud en nieuw. Mijn vrouw en ik lopen samen een rondje met onze hond. Het is wat grijs en regenachtig. We kletsen over van alles. Opeens merkt ze op hoe fijn ze het nieuwe jaar is ingegaan. Met vele om haar heen stond ze samen even stil. Een kattenbelletje, een appje of even live. Ik reageer fel op haar mooie wereld. “Ja ja, het wordt vanzelf februari”, zeg ik cynisch.
Shit, betrapt, ze heeft me door, de eenzame man komt zijn frustratie botvieren op het feest van samen.
Samen en apart is het thema van onze liefdesrelatie. Waar “ik regel het zelf wel” mijn natuurlijke habitat is, leerde ik in 2009 Mieke kennen. Tot dat moment was ik onbekend met lange liefdesrelaties, ik durfde vooral niet te blijven. Met Mieke heb ik geen moment getwijfeld. We trouwden in 2011. Diep van binnen wist ik dat ze mij niet losliet. In onze liefdesrelatie leer ik over samen en zij over apart.
De jaarwisseling met nieuwjaarswensen heeft voor mij iets ongemakkelijks. Als een examen dag over “dichterbij komen” van het afgelopen jaar. Als ik op de grond sta en na de punten van mijn schoenen kijk, zie ik in de aarde een kloof tussen jou en mij, ik blijf gemakkelijk weg. In de eenzaamheid die er ook was, vind ik het lastig om met twee benen in te stappen. Hier is mijn uitnodiging om de verbinding aan te gaan. De verbinding met mezelf en de verbinding met jou.
Ik heb veel tijd doorgebracht op de eenzame landweggetjes om het dorp Samen.
Op de fiets, altijd onderweg. Op jacht naar het leven, waarbij het finishdoek automatisch voor mij voortbewoog. Verbindend leiderschap betekent voor mij afstappen en stilstaan. Stilstaan, voelen van mijn eenzaamheid en het nemen van wat er was. Als ik de moed heb om dit in te brengen en het opnieuw te voelen als we elkaar aankijken, kom ik aan in het dorp, dan ben ik samen.
Een organisatie of team dat samen wil blijven, heeft iets op het spel te zetten.
De plekken waar het schuurt, waar het ijskoud, leeg of fel heet is zijn de plekken om onze kabels te patchen. We verbinden nou eenmaal op de menselijkheid, de imperfectie, waar het zeer doet.
Zodra je als leider voorgaat in verbinding, geef je de ruimte aan de ander om te groeien.
Beter laat dan nooit. Wens ik jullie een goed 2023 met mooie ontmoetingen en duurzame verbindingen.
X Kris