Je herkent het misschien aan het eind van een verhitte discussie. Al een paar keer achter elkaar, voel je pijn, reageer je, je bijt van je af, uiteindelijk loop je weg, uit het zicht, bijtend op je lip mompel je venijnig; "zoek het uit!!"
Een 'zoek het uit'.. met deze intonatie , aan het eind van een verhitte discussie. Iets van pleur op, zout op, ga uit mijn buurt, ik regel het zelf wel.
Niets is minder waar.
Zoek het uit, is de uitnodiging van het leven, voor die ander en voor jezelf.
Wij mensen komen voort uit velden van energie. We zijn gevormd door ervaringen, interpretaties, over generaties, door de tijd
Vergelijk ons met een snaarinstrument.
Geluid wordt gemaakt door trillende snaren. In een strijkorkest zijn verschillende snaarinstrumenten, verschillende klanken.
Zo verschillen wij ook.
Wat mij raakt, wat in mij schreeuwend geluid maakt, is voor jou misschien amper hoorbaar. En andersom. Of als jij precies dat doet, dan stokt mijn adem, voel ik het striemend geluid door mijn lichaam en trekken mijn tenen krom.
Ik als een cello gevormd door ouders en voorouders, gebouwd en gestemd met mijn levenservaringen.
In dit leven oefen ik om mezelf als instrument te bespelen. Het inzicht waarom iets mij zo kan raken, geeft ruimte.
Als één van mijn snaren in ontmoeting wordt geraakt kan ik in een split-second terugreizen, precies naar daar. Mijn pijn omarmen, buigen voor wat er was en wat er niet was en dat inbrengen in de ontmoeting.
Dit is antwoord geven vanuit mij, vanuit de velden die achter mij liggen. Het is het leven van mijn verleden in plaats van het verleden dat mij leeft
Zoek het uit, is de uitnodiging.
Pijnlijke gevoelens en frustraties als dashboard.
Nare situaties zijn de cadeautjes op de verjaardag van persoonlijke ontwikkeling.
Wees mild voor jezelf. Als de uitkomst niet gelijk oplevert wat je wenst, het leven is kansrijk.